Αν θα έπρεπε να πάρω σήμερα μια μορφή γυναίκας, να χειρίζομαι καλά το μικρόφωνο, να αποκτήσω μια αφάνα, που πάντα ήθελα, να φορέσω απλά μια μπλούζα και να βγω να τραγουδήσω, (δεν ξέρω πως αλλιώς θα πρέπει να τα περιγράψω όλα αυτά που είδα σήμερα) θα ήμουν ακριβώς έτσι.Ξέρω πως πολλοί δεν ξέρουν την ύπαρξη καν αυτής της μπάντας, εγώ τυχαίνει να την λατρεύω και δεν θα αναφερθώ,για να μη γίνω ξανά γραφικός, στην σύνδεση που έχω μαζί της.Και αυτή τη φορά γιατί δεν συνδέω τίποτα και κανέναν με αυτή την μπάντα.Παρακολουθώ την πορεία της από το 2005 και είναι από τις μπάντες που είχα άχτι να δω, όχι τόσο να ακούσω.Δεν ξέρω πόσοι εκεί έξω κάνατε το λάθος να μην πάτε σήμερα στο gagarin, ομολογώ, πως και εγώ ο ίδιος δεν το περίμενα να με παρασύρουν σε αυτό το ''νιώθω σαν στο σπίτι μου'', ''τραγουδάω στο μπάνιο μου'', ''θέλετε και άλλο ρε μαλάκες, θα σας το δώσουμε τώρα αμέσως'' ή και ακόμα στο ''είμαι η φίλη σας, αυτή που αμέσως τώρα θα πηδήξει από τα κάγκελα για να τα πούμε''.Αν και κατά κανόνα δεν μου αρέσει να επαινώ τόσο κάποια γυναίκα στη σκηνή, όχι για κανένα ιδιαίτερο λόγο, ίσως γιατί....αυτή δεν είναι μια γυναίκα σαν όλες τις άλλες, είναι ένα κοριτσάκι που δεν ιδρώνει.Τι παίξανε;Τα πάντα.Δεν θα παραθέσω κανένα playlist, έτσι για να σκάσετε, θα πω μόνο πως μπήκανε με το ''There Is XXXX (within my heart)'' και κλείσανε με το ''Τhe Gap (Between The Rich And The Poor)''.Ανάψανε και ένα σπίρτο επί σκηνής, πετάξανε τέσσερις μπακέτες, η τραγουδίστρια φοράει 38 νούμερο παπούτσι, ανέβηκε πάνω στα drums, στα ηχεία, στα κάγκελα, μπήκε ανάμεσα στο πλήθος, τραγούδησε με κάνα δύο από κάτω, ένας από αυτούς μοιάζει με τον Cobain σε ηλικία 23 ετών, ο καινούριος τους drummer είναι μια χαρά παλικαράκι, φτου ρε ήταν άδειο το gagarin, αλλά έγινε πάρτυ, ξέρω και εγώ μωρέ, ήθελα να σκάσω ένα χαστούκι στην ξανθιά δίπλα μου.....από άποψη και μόνο....
