TRON

CRYSTAL FIGHTERS-Star Of Love

Και έλεγα πως το καλοκαίρι την έκανε.Όχι, εντάξει, αυτό που ακούω μπορεί να χαρακτηριστεί και χειμωνιάτικο, διαβολικά παιχνιδιάρικο και χειμωνιάτικο.Ηλεκτρονικά κασκόλ και παλτό που ουρλιάζουν Λονδίνο, ''i love london'' , έχω τρελαθεί, αρχίζουν και μου αρέσουν κάτι ταινίες τύπου ''step up'', γιατί θα ήθελα να μάθω να χορεύω πάνω σε τοίχους, να πετάω στον αέρα, να πιάνω φούσκες, να μετατρέπω την καθημερινότητα σε κάτι τόσο ρυθμικό.Πολλές μέρες κόλλημα, πολλές μέρες αναμονή και αυτά τα ουρλιαχτά τερματίζουν την πίστα πανηγυρικά σε ένα σωρό από πολύχρωμες κορδέλες.Σε πάει αλλού αυτός ο δίσκος είτε το θες είτε όχι.Τις προάλλες, πηγαίνοντας προς το αεροδρόμιο, βρέθηκα στο ''αλλού'', τέτοιο κόλλημα ούτε...τι να πω...δε ξέρω άλλο, έχω κολλήσει...Πολύ χαρούμενη διάθεση και σε καλό να βγει επιτέλους.
Ένα μείγμα από electro, indie, dance, punk, τα πάντα όλα σε μίξερ και οι φάτσες τους δύσπεπτες.Δεν το χωράει το μάτι το πόσο άσχετη είναι η εικόνα τους με την μουσική τους, αλλά σκέφτομαι πόσες άσχετες φάτσες έχουν κάνει κάτι ανάλογο.ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ.Δεν το λες και, πως να το πω, ώριμο, αλλά δισκάρα το λες.Το λες άνετα, με τις πρώτες ακροάσεις, και αν η εμπειρία της πρώτης ακρόασης συνδυαστεί με ''υψηλά στάνταρντς'' , τότε, πολύ φοβάμαι, αγαπητοί αναγνώστες, θα δυσκολευτείτε να ξεπεράσετε το ''Star Of Love''.Τι άλλο να πω;Μου λείψατε;

SCREAMING FEMALES-Castle Talk

Είναι από αυτές τις μπάντες που τις συνδυάζεις με πρόσωπα και τα φωνητικά που συνδυάζεις με φωνές, με στιγμές που περνάς με συγκεκριμένα άτομα, οι μπάντες με ενέργεια, σαν αυτούς, σαν εκείνους που στις θυμίζουν.Ο κολλητός μου έχει ένα τεράστιο κόλλημα με τα γυναικεία φωνητικά και φαίνεται να έχει τεράστια αδυναμία στους Screaming Females.Θυμάμαι, ένα βράδυ, σε ένα μπαράκι της Αθήνας, είχε τρελαθεί με την επιλογή του dj.Αν το διαβάσει αυτό, ίσως τρελαθεί που θυμάμαι εγώ αυτή την λεπτομέρεια, ίσως εκείνος να μην θυμάται τίποτα.Αυτή η μπάντα, λοιπόν, έβγαλε δίσκο και για εμένα είναι η πρώτη φορά που τους προσέχω.Καμιά φορά συμβαίνει και αυτό.Η αγάπη κάποιου, για κάτι, μεταδίδεται σε εσένα και εσύ με την σειρά σου αρχίζεις να αγαπάς το ίδιο.Και έρχομαι στο κύριο θέμα του κειμένου μου της μετάδοσης της  πώρωσης, ασυνείδητα, και του πορώδες  συνειδητά.Το πρώτο σκέλος της πρότασής μου είναι κατανοητό, το δεύτερο όχι και τόσο, ε; Επίτηδες δεν είναι, δεν έχω σκοπό να δώσω κάποια εξήγηση.
Αυτή η μπάντα ανήκει στο basement scene, που ανήκουν και πολλές άλλες punk rock μπάντες, punk rock νεότερης γενιάς, έχουν την κάβλα τους και αυτοί, το μόνο που τους λείπει, θα έλεγα, είναι μια πλαστική στη φάτσα της τραγουδίστριας και μια αλλαγή στην κιθάρα της, το δεύτερο προαιρετικό.Κατά τα άλλα, ωραία κυκλοφορία, σίγουρα πολύ καλύτερη από τις πολυαναμενόμενες τις χρονιάς.Αν μου κάνετε παρέα στην ομάδα ανθρώπων που περιμένουν κάτι πάρα πολύ, ακούστε το, μετά από μερικές μέρες θα σας λείπει περισσότερο, εάν το ξανακούσετε θα σας λείπει ακόμα περισσότερο.Δεν ξέρω τι λέω σήμερα, μου φαίνεται, αρχίσανε τα στερητικά σύνδρομα να βαράνε κόκκινο και τα ηχεία μου να βαράνε διάλυση.