CRYSTAL FIGHTERS-Star Of Love

Και έλεγα πως το καλοκαίρι την έκανε.Όχι, εντάξει, αυτό που ακούω μπορεί να χαρακτηριστεί και χειμωνιάτικο, διαβολικά παιχνιδιάρικο και χειμωνιάτικο.Ηλεκτρονικά κασκόλ και παλτό που ουρλιάζουν Λονδίνο, ''i love london'' , έχω τρελαθεί, αρχίζουν και μου αρέσουν κάτι ταινίες τύπου ''step up'', γιατί θα ήθελα να μάθω να χορεύω πάνω σε τοίχους, να πετάω στον αέρα, να πιάνω φούσκες, να μετατρέπω την καθημερινότητα σε κάτι τόσο ρυθμικό.Πολλές μέρες κόλλημα, πολλές μέρες αναμονή και αυτά τα ουρλιαχτά τερματίζουν την πίστα πανηγυρικά σε ένα σωρό από πολύχρωμες κορδέλες.Σε πάει αλλού αυτός ο δίσκος είτε το θες είτε όχι.Τις προάλλες, πηγαίνοντας προς το αεροδρόμιο, βρέθηκα στο ''αλλού'', τέτοιο κόλλημα ούτε...τι να πω...δε ξέρω άλλο, έχω κολλήσει...Πολύ χαρούμενη διάθεση και σε καλό να βγει επιτέλους.
Ένα μείγμα από electro, indie, dance, punk, τα πάντα όλα σε μίξερ και οι φάτσες τους δύσπεπτες.Δεν το χωράει το μάτι το πόσο άσχετη είναι η εικόνα τους με την μουσική τους, αλλά σκέφτομαι πόσες άσχετες φάτσες έχουν κάνει κάτι ανάλογο.ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ.Δεν το λες και, πως να το πω, ώριμο, αλλά δισκάρα το λες.Το λες άνετα, με τις πρώτες ακροάσεις, και αν η εμπειρία της πρώτης ακρόασης συνδυαστεί με ''υψηλά στάνταρντς'' , τότε, πολύ φοβάμαι, αγαπητοί αναγνώστες, θα δυσκολευτείτε να ξεπεράσετε το ''Star Of Love''.Τι άλλο να πω;Μου λείψατε;