Ty Segall - Melted

Ξεγνασιά, όχι πολλά πολλά.Μουσική ελευθερία πνιγμένη σε πολλά γαλόνια fuzz και τι μπορούν να κάνουν ένα ζευγάρι χέρια.Η φιγούρα του και ο τρόπος του φέρνει λίγο σε αυτούς που παίζουν τα πολυόργανα.Όχι τους κλόουν, αυτούς που σε κουλένουν με τη ρυθμική τάξη τους και τη παρουσιαστική αταξία τους.Όργανα στην πλάτη, στα χέρια, στο στήθος, κρόταλα στα μπούτια, στα αυτιά, κουδουνάκια στους αγκώνες και στα κωλομέρια.

Συνωστισμός γύρω του για να παρακολουθήσουν έναν να κάνει πολλά.Πρώτη μούρη στο Goner Festival και ο πρώτος που συμπαθώ ανάμεσα σε εκείνους που χρησιμοποιούν απλά το όνομα τους για να προσωποποιήσουν τη μουσική τους.

Aυτός ο άνθρωπος κρατάει την πόρωση στα χέρια του, είναι ο θεός της πόρωσης.Θέλω να πιστεύω ότι στα live του οι παρευρισκόμενοι δαγκώνονται μεταξύ τους και φεύγουν με εξαρθρωμένους σβέρκους.Δε μπορεί να γίνεται διαφορετικά, στα διονυσιακά σκηνικά έτσι πρέπει να γίνεται.Κολασμένος ξανθός άγγελος που σε ταρακουνάει, σε κοιτάει μυστήρια μέσα στα μάτια, σου πετάει ακτίνες από τον πλανήτη "παραλία" και σου λέει shake your booty...και το αστείο είναι ότι πιάνει...τον κουνάς.

Έχει αρχίσει να με προβληματίζει ο ασταμάτητος ρυθμός που τον ακούω τον παλικαρά μου.Ο κάθε δίσκος πιο σατανικός από τον άλλον και το Lemons η μουσική της κόλασης.Δε μπορώ να το περιγράψω κάτι λιγότερο από κολασμένο, ε ναι.....όταν γίνεσαι υποχείριο ενός δαίμονα, όλα σε παραπέμπουν εκεί.Τουλάχιστον είναι μία πολύχρωμη κόλαση και με ωραία μουσική.

Αναρωτιέμαι τώρα αν θα έπρεπε να αναφερθώ με κάποιο τρόπο στο νεό του δίσκο.Μία φράση αρκεί...

"της εκδιδομένης επί χρήμασι γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα".

Aν αυτό δε σας φτιάξει τη μέρα τον παίρνω εγώ και φεύγουμε...

Αξιομνημόνευτο σχόλιο πού βρήκα στο youtube : I'm a guy and I would sleep with Ty Segall and I'm not even gay. He's just that great. Simply amazing songwriting...