...And You Will Know Us By The Trail Of Dead-Tao Of The Dead

Μάλλον θα είχα να γράψω πολλά για πολλές κυκλοφορίες, έτσι σκεφτόμουν σήμερα μόλις μπήκα στο μπλογκ, αλλά έχω κάποιες αδυναμίες, τόσο μεγάλες αδυναμίες που ξεχνάω και το όνομά μου ακόμα στο άκουσμά τους.Δεν θα ξανασυναντήσουμε την εποχή του ''Source Tags And Codes'' , αυτό είναι γεγονός, καμία ελπίδα περί τούτου.Δεν θα ξαναπέσουμε ποτέ πάνω σε ''Αnother Morning Stoner'' και πολύ πιθανόν να μην ξανααντικρίσουμε ποτέ τον Conrad Keely να βιάζει τον εξοπλισμό της μπάντας επί σκηνής.Δεν θα ξαναγίνω ποτέ 25 χρονών, κάτι το οποίο αντιλήφθηκα πολύ αργά, ποιος είναι αυτός όμως που δεν γουστάρει να γυρίζει πίσω, να ρίχνει μια κλεφτή ματιά σε χώρους που πέρασε μια ολόκληρη ζωή;Μπορεί η μπάντα αυτή να μην καλύπτει την παιδική μου ηλικία, περνάει, όμως, σα σίφουνας και ντύνει, μουσικά, φάσεις που πραγματικά ήμουν παιδί.Φτάνοντας στο 2011 να που σκουντουφλάω στο ''Summer Of Dead Souls'' και για μια στιγμή, τα παίρνω όλα πίσω.Δεν συναντάμε εδώ ένα δίσκο μεγαλείο, αλλά ένα δίσκο που είναι ότι πιο ολοκληρωμένο έχουν γράψει από το 2002, με λίγο παραπάνω φλυαρία, όπως συνηθίζουν τα τελευταία χρόνια, αλλά με κάποια κομμάτια που τεντώνουν τα αυτιά.Αναρωτιέμαι αν θα έπρεπε να ασχοληθώ, στην ηλικία που βρίσκομαι, μου αρέσει, όμως, τόσο πολύ να μιλάω για τους TOD που δεν με σταματάει τίποτα.Δεν βάζω φρένο στα γούστα μου, σπάστε τα ρε μουνιά, σας γουστάρω, μου λείψατε!