Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

INTERPOL-Lights

Ω,ναι,κυκλοφόρησε το νέο κομμάτι των INTERPOL,με τίτλο Lights,προς κατέβασμα.Tι καλύτερο από μια δόση κατάθλιψης μέσα στην άνοιξη;
Για τσεκάρετε
να μου πείτε πως σας φαίνεται------->Seasonal Affective Disorder

ME YOU US THEM-Post Data

Μόλις τσέκαρα το εξώφυλλο σκεφτόμουν ''wrong''.Μόλις κρυφοκοίταξα τις φωτογραφίες τους σκεφτόμουν ''wrong'',όλα μοιάζανε σαν να τα ήξερα,πρόσωπα αδιάφορα,τρίο αγοράκια μοστράρανε μια ωραία κιθάρα και κάνανε την πολυαναμενόμενη ''δουλειά''.....Δεν ξέρω πραγματικά τι με έσπρωξε να ακούσω αυτόν τον δίσκο και τι με κάνει ακόμα και τώρα να συνεχίζω να τον ακούω.Είναι η διάθεση του να κάνω συνεχώς πράγματα για να απασχολώ το μυαλό μου;Είναι οι σαβούρες που δοκιμάζω τελευταία να ακούω και πατάω stop στο τρίτο κομμάτι μάξιμουμ;'Η μήπως είναι η προφανής απάντηση ''ναι ρε μαλάκα,είναι καλός!''.Πως γίνεται να είναι τόσο καλός και η αισθητική να είναι τόσο κακόγουστη;Πως θα πάτε μπροστά,ρε μαλάκες,χωρίς έμπνευση στο περιτύλιγμα που περιέχει την τέχνη σας;Στραβώνω όταν αυτά τα δύο δεν συνδέονται,τα παίρνω που τους γουστάρω,στραβώνω που έκανα δέκα ολόκληρα λεπτά για να σας βρω μια φώτο που να σας κολακεύει,γιαυτό και επέλεξα μια που να μη φαίνεστε.Γιατί σας γουστάρω απλά,γιατί καταβάλετε προσπάθεια να γίνετε πιο βρώμικοι και δεν τα καταφέρνετε όσο θα θέλατε και θα ήθελα,ωστόσο,ένα μέρος σας,ανεκτό μέρος σας,μεγάλο για τύπους που αντιπροσωπεύουν τέτοιες φάτσες,καταφέρνει να μου τραβήξει την προσοχή.Και επειδή ένα καλό βιβλίο πρέπει να έχει και ένα πολύ καλό τέλος,σας εκμυστηρεύομαι πως τα κομμάτια σας έχουν πολύ καλό τέλος,σχεδόν όλα,ας δημιουργούσατε ανάποδα,ας τα ενώνατε όλα μαζί,ας βάζατε έναν άλλο τύπο στα φωνητικά,ας βάζατε μια γυναίκα στην μπάντα,ας πίνατε ναρκωτικά 24/7,ας κάνατε κάτι.....

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

BROKEN SOCIAL SCENE-Forgiveness Rock Record

Είναι αυτά τα όνειρα που σε κάνουν να ξυπνάς και ξέρεις πως η ζωή σου δεν απέχει πολύ από το όνειρο που είδες.Γελάς δυνατά γιατί το όνειρο,για πρώτη φορά δεν απέχει από την πραγματικότητα.Πόσες φορές,στις τρεις δεκαετίες που ζω,μου έχει συμβεί κάτι τέτοιo;Τον τελευταίο καιρό ξυπνάω γιατί μου κόβεται η ανάσα,ανοίγω τα μάτια μου με τρόμο,πιστεύοντας πως αυτή τη φορά δε θα την βγάλω καθαρή,αυτή τη φορά δεν θα καταφέρω να πάρω ανάσα.Μέσα στον τρόμο μου φοβάμαι να κοιτάξω δεξιά,κλείνω τα μάτια μου αυτόματα.Ήταν απλά ένας νέος εφιάλτης.Άλλο ένα πρωινό που όλα πάνε όπως τα φανταζόμουν.Ηρθε η στιγμή που συνειδητοποίησα  πως......ζω.Ζω με τις εξαρτήσεις μου,ποτέ δεν ήθελα να εξαρτώμαι από κάτι,τώρα όμως;Τώρα,όμως,έχω μια εξάρτηση που δεν με αφήνει να ηρεμήσω.Είμαι ένας φυσιολογικός τύπος που δεν θέλω να ηρεμήσω.Είσαι στο μεταίχμιο του κοιμάμαι δεν κοιμάμαι και ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο.Η μετάβαση σταμάτησε,ΔΕΝ θα κοιμηθείς,συνεχίζεις και γουστάρεις που δεν θα κοιμηθείς μέχρι να καταλάβεις πως ο άνθρωπος στην άλλη άκρη της γραμμής ευθύνεται γιαυτό και όχι το τηλεφώνημα.Τότε δεν θα κοιμηθείς όχι γιατί ξαγρύπνησες αλλά γιατί ανησυχείς.Πρώτη φορά στη ζωή σου ανησυχείς για κάποιον.Κατέβηκα στον δρόμο,έκανα ένα τσιγάρο και σκέφτηκα,πέρασαν ώρες,ώρες πολλές,μέχρι να καταλάβω πως θέλω να με ξενερώνουν,το έχω ανάγκη,δεν υπάρχω αλλιώς.Πόσο βαρετά θα ήταν αν δεν ανησυχούσα και δεν είχα πάθη,μεγαλοποιώντας καταστάσεις που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα;Πόσο χάλια θα ήταν ο κόσμος αν ζούσε στην τελειότητα;Πόσο άσχημο θα ήταν αν σε αγαπούσα μόνο για τις στιγμές που με κάνεις να γελάω;Πόσο ηλίθιο,θα σου φαινότανε,να με στεναχωρήσουν δύο λεπτά σοβαρότητας μέσα στην πιο χαμογελαστή φάση της ζωής μου;

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

The Black Keys - Brothers

Πραγματικά όσο και να με στιγματίσει αυτό, ποτέ δε ντράπηκα που γουστάρω ως τα μπούνια αυτούς τους μάγκες.Στη φάση τους μακράν η καλύτερη μπάντα και από ρομαντίλα τι να πεις....ξέρουν που παν τα τέσσερα.
Δεν άλλαξαν πολλά από τις παλιότερες δουλειές τους, το μοτίβο που κινούνται είναι πια κλασσικό αλλά όπως και να έχει κάθε δισκάκι τους είναι αν μη τι άλλο είναι μία ευχάριστη προσθήκη μέσα στο χρόνο.
Blues πρωί, μεσημέρι, βράδυ, χαμένες αγάπες, κερδισμένοι έρωτες, κακά παιδιά που πονάνε για τα κορίτσια και γενικά όλο αυτό το mood που διατηρούν, όλη αυτή η μεταφορά συναισθηματικών ερωτικών  γεγονότων, έστω και πλατωνικών μέσα σε στίχους και μουσική πάντα με είχε από κοντά.Μία απλή μετάφραση στην ελληνική πραγματικότητα θα ήταν νομίζω τα μπουζούκια.Ξέρετε...."άναψε το τσιγάρο, δώσμου φωτιά, έχω μεγάλο πόνο μεσ'την καρδιά".Δεν απαλλάσονται από την κατηγορία των μεγάλων ερωτικών και η λέξη "my baby" γνωρίζει τεράστιες στιγμές.Πόσο καψούρηδες είναι τελικά αυτοί οι δύο για να κλείνουν σπαρακτικά κάθε τετράστιχο τους  με αυτή τη λέξη;Τι έχουν τραβήξει αυτά τα παιδιά;Φαντάσου να μην ήταν και φίρμες.
Πολύ ξεπερασμένο να ακούει κάποιος μπλουζιές, πολύ οπισθοδρομικό, πολύ κιτς για άλλους.Για εμένα απλά παράδοση.Είπα, απεριορίστα συμπαθητική μπάντα.
Το Brothers δε ξεφεύγει από τις προηγούμενες δουλειές τους, ίσως να γίνεται λίγο παραπάνω let's get boogie....και ήδη έχω αρχίσει να σκέφτομαι καλοκαίρι, σκισμένο τζιν σορτσάκι, ξυπόλητος, να λιάζομαι πάνω στους βράχους.Ξαπλωμένος, με τους αγκώνες να στηρίζουν τον υπόλοιπο ανασηκωμένο κορμό μου και να κινούμαι απαλά με το ρυθμό των blues.Oυάου!
Δύο τραγούδια που έχω ξεχωρίσει από εδώ είναι το The Only One και το Never Give You Up, δε νομίζω να τραγουδάει ο Dan Auerbach αλλά κάποια άλλη.Όποιος και να το κάνει, με τη φωνή του δίνει μια φοβερά ρετρό στάση στο τραγούδι και μία original ομορφιά.
Άλλο ωραίο στο δίσκο είναι το εξώφυλλο-απλά πανέξυπνο, πανέξυπνα απλό-.Το Brothers θα κυκλοφορήσει στις 18 του Μάη και όσοι έχουν υπόψιν ήδη τους Black Keys ξέρουν τι περιμένουν πάνω κάτω.Ο πρώτος που του το έβαλα να το ακούσει μου το χαρακτήρισε βαρετό.Δεν είναι βαρετό, είναι απλά The Black Keys.

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Crystal Castles-LCD Soundsystem=1-0

'Eπιασα τον κώλο της Alice.(Λονδίνο,2008)
This is-NOT-happening.(Αθήνα,2010)
Τράκαρα με μηχανή,background ακουγόταν το Crimewave των HEALTH,διασκευασμένο από τους Crystal Castles.(Εθνική οδός,2007)
Βαρέθηκα,όλο για τους LCD μου μιλούσε,αντί να μου την πέσει!(Τοσκάνη,2009)
Γνώρισα την Μαριέττα,ο κλώνος της Alice μπροστά στα μάτια μου.(Αθήνα,2009)
Sound Of Silver (UK,2007)
Προτιμούσα πάντα τις γυναίκες με φούστες και all star και όταν έκανα εμφάνιση οι πόντοι του καλσόν ποιο sound of silver,το 2007,για εμένα,δεν υπήρχαν οι lcd.(edinburgh,2007)

This is happening.(UK,2010)

Crystal Castles.(UK,2010)

Θέλω να ξαναπιάσω τον κώλο της Alice,δεν γουστάρω κοστουμάτους.

Είναι τόσο χλιαρό το νέο album των Lcd Soundsystem που δεν το χαρακτηρίζω χάλια,γιατί μου είναι αδιάφορο.Η Βαρκελώνη με κράτησε λίγες μέρες παραπάνω,λόγω ηφαιστείου,όμως,μη έχοντας τι να κάνω άκουσα το νέο των Crystal Castles.Όπως και να το κάνουμε,μια λυσσασμένη όμορφη σκύλα,που το βλέμμα της παρανοεί,είναι πάντα πάνω από έναν ''μπούλη'' με κοστούμι.Μεταφράστε την παραπάνω πρόταση μουσικά,γιατί κάπως έτσι είναι η σύγκριση.Δεν πρόκειται,βέβαια,για σύγκριση,δεν τίθεται καν τέτοιο θέμα.

κοστούμι vs stage diving

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

UNKLE-Where Did The Night Fall

 Στην προσπάθειά μου να τον κατανοήσω τον διέκοπτα συνέχεια και έκανα όλο ερωτήσεις.Mε ποιον τα σχεδιάσατε όλα αυτά;Δεν σκέφτηκες καθόλου ότι θα σκοτώσεις και ίσως σκοτωθείς και εσύ ο ίδιος;Πως τα στήσατε όλα αυτά;Σε βοήθησε κάποιος;Όχι;Και που έμαθες να τα κάνεις όλα αυτά;Τα σχεδιάζατε καιρό;Συνεργάτες είχες;Πότε θα εκτελεστεί το σχέδιό σας;Όλα τα έχεις έτοιμα,ε;
Τι να πω,νιώθω μικρός μπροστά σου,δεν είχα σκεφτεί πως το πλάνο σου θα είναι τόσο εξεζητημένο,σε βοηθήσανε και τόσα άτομα που έχουν βεβαρυμένο παρελθόν,πως στο καλό τους έπεισες;Με συγχωρείς, δεν ήταν σωστή αυτή η ερώτηση,σαφώς η παρέα σου συναναστρεφόταν ανέκαθεν με τέτοιους τύπους.Το σχέδιο το βρίσκω περίπλοκο,άντρες,γυναίκες από κάθε φάρα και ο τεχνικός εξοπλισμός άριστης ποιότητας,ο δικός σου τουλάχιστον και αυτός που ανήκει στην οικογένεια,αλλά,βλέποντας το σχεδιάγραμμα και τις σημειώσεις σου,των φίλων σου είναι καλύτερος.Δεν θέλω να σε προσβάλλω αλλά μόνοι σας δεν θα τα βγάζατε πέρα.Την προηγούμενη φορά,πάλι βοήθεια είχατε και έπαιζε για μήνες σε όλα τα κανάλια η επιτυχημένη καταστροφή,σκοτώσατε και κόσμο,δεν νιώθεις τύψεις;Στα αρχίδια σου,για την ιδέα ζείτε και εγώ μαζί σας.
Να πιάσω καμιά μπύρα ή δε θα κάτσεις πολύ;Αφού είναι όλα έτοιμα,τι αγχώνεσαι;Έχετε και τον μπαρμπα-Mάρκο που είναι accurate,δεν υπάρχει περίπτωση απόκλισης,σταμάτα να ιδρώνεις.Τρέμει, όμως,δεν πιστεύω να βάλετε εκείνον να τοποθετήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό.Α,εντάξει,αφού τον έχετε για εγκέφαλο,καλή κίνηση.Έχετε και τον κολλητό σου τον Gavin που είναι ταχύτατος.
Φεύγεις από τώρα;Κάτσε ρε μαλάκα να πιούμε μια μπύρα.Αυτά θα έχουμε στο εξής;Άντε τράβα,με τέτοια μούρη,προτιμώ να βγω σήμερα,άλλωστε.Δε σε ρώτησα,πότε θα εκτελεστεί;10 Μάη;Έχεις σχεδόν μήνα μπροστά σου,πιες μια μπύρα.Άντε γαμήσου,φύγε.....σε βαρέθηκα,θέλω να παρτάρω,δεν πέφτει και με τίποτα ο ήλιος,που σκατά έπεσε η νύχτα;    

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Lovers of Modern Art - Genuine Copy

Αυτός ο δίσκος έπεσε στα άδυτα της νεανικής μουσικής μου φιλοσοφίας και των μεγάλων μουσικών ανατροπών μου.Εκεί κάπου όταν οι Stooges συναντούσαν τους Sonics, η Joplin τον Hendrix και δε ξέρω τι άλλο.Σαν να πήραν ένα τεράστιο καρμπόν, να το τοποθέτησαν πάνω στα πάντα μου και να το αποτύπωσαν σε εννέα τραγούδια.O τίτλος Genuine Copy απλά αγγίζει την πραγματικότητα, λες και όλοι οι κορυφαίοι άλλων εποχών αποφάσισαν να κατουρίσουν στην ίδια λεκάνη.
Στις μέρες μας θα πάει άπατο, τότε ίσως να είχε μεγάλη αξία.Πολλοί θα έτρεχαν να τσιμπήσουν μια τέτοια βινυλιά και μάτσο τα κοριτσάκια για ένα αυτόγραφο.
Νεοτερισμός μηδέν αλλά αυτό το theremin όπου μπάινει τα κάνει λαμπόγυαλο.Τρομερό όργανο ρε πούστη μου.Υπερβολικά καλό για να το παίζουν πολλοί, υπερβολικά γαμάτο για άμπαλα αυτιά.Η αλήθεια βρίσκεται κάπου μεταξύ της καύλας και του σπέρματος.Σίγουρα όποιος έχει παρακολουθήσει space movie πριν από τα 90's θα θυμάται τον περίεργο ήχο των lazer, των διαστημόπλοιων και των μηχανών τηλεμεταφοράς.H ανθρώπινη προσπάθεια να περιγράψει μη γήινους ήχους αρκέστηκε σε αυτό το όργανο για τότε.Ηλεκτρομαγνητικά πεδία και άλλες τέτοιες πίπες μου έχουν πλακώσει το μυαλό τώρα τελευταία.Μαλάκα τι θα γίνει στο Lost πιο κάτω....?
Καλά εδώ μιλάμε για απαρχαιωμένα πράγματα, ιδιαίτερης ομορφιάς, καλογυαλισμένα και αγραντζούνιστα μέχρι τώρα.Πρώτος δίσκος φυσικά και μου θυμίζει λίγο από The Low Frequency In Stereo κι αυτοί άπατοι πήγαν πέρυσι.Το βρίσκω πολύ ευχάριστο να χειροκροτώ προσπάθειες μικρών καλλιτεχνών και συγκροτημάτων, αρκεί να το αξίζουν φυσικά.Τα μεγάλα γεγονότα και τα πολυδιαφημησμένα με έβρισκαν χλιαρό απέναντι τους.Η προτίμηση μου στο να παραστώ στους παραολυμπιακούς και όχι στους official ολυμπιακούς αγώνες είναι αρκετό για να δείξει πόσο σκατάς γίνομαι όσο μεγαλώνω.
Lovers of Modern Art δεν θα το έλεγα και έτσι, κάτι σε lovers of 60's art μου κάνει εδώ και μακράν η καλύτερη κόπια για να καλύψει μία εποχή ολόκληρη."Με κοπιάρεις....?.......με διαφημίζεις" που λέει και μία σοφός παρά την ηλικία της.
Σκρόφα Αυστραλία μας έκαψες πάλι.....που πάω και τα βρίσκω ο θεός?

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Junkie XL-Fairlight EP

Είναι,προφανώς,καιρός να βγάλουμε τα καλοκαιρινά από τις ντουλάπες,δυστυχώς,για εμένα,αφού δύσκολα αποχωρίζομαι το κασκόλ και το παλτό μου,το πάπλωμά μου και το τζάκι.Διαβάζοντας ξανά την παραπάνω πρόταση,μάλλον,γέρασα ή πολύ απλά κουράστηκα να παρτάρω χωρίς αύριο και ο χειμώνας που πέρασε ήταν μια μεταβατική περίοδος προς την ωριμότητά μου.Εχμμμμμμ...Δε λέω,το καλοκαίρι το περιμένω γιατί όλοι παίρνουν άδεια και πάμε ταξίδια.Φέτος,λοιπόν,θα πάρω σβάρνα τα festival και,κυρίως,όχι τα Ευρωπαικά.Ψάχνομαι ακόμα,γιατί η παρέα μου τσινάει,θα δείξει.Στο θέμα μας.Μμμμμ,ναι...το θέμα μου τις τελευταίες μέρες είναι τα μπλιμπλίκια.Πως έμπλεξα έτσι;Άκουσα,που λες,κάτι γαμάτο........

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Awesome Color - Massa Hypnos

"Μαμ, κακά και νάνι" θα με αποκαλούσαν αν ποτέ ζούσα σε μία ινδιάνικη φυλή.Από μικρός μάλλον είχα βρει το σωστό στυλ ζωής και το υπηρετούσα για αρκετά χρόνια.Έτρωγα πάντα μέχρι τη τελευταία μπουκίτσα για τη δύναμη μου και τα αγαπημένα μου τραγούδια ήταν τα νανουρίσματα, θυμάμαι τρελά νυσταγμένα headbangings πάνω σε αυτό το προσωπικό μου τραπεζάκι.Βασικά σιγά το τραπεζάκι, η μόνη εικόνα που έχω συγκρατήσει από αυτό είναι βουτηγμένο στις πιτσιλιές από τα μασημένα υπολείματα τροφής .Επίσης δε μπορούσα να κουνηθώ εκεί μέσα και χαιζόμουν και από πάνω.
Ατάκα πατέρα μου όταν το πιτσίλαγα το βρακάκι μου μετά από τρελό τσιμπούσι με φρουτόκρεμες: "Σαν ρεύεσαι και κλάνεις το γιατρό τι να τον κάνεις?".Τέτοια άκουγα, ησύχαζα και ξερενόμουν πάλι.


Αυτό το βρεφικό ντελίριο μου το έφερε μάλλον ο τίτλος, δεν εξηγείται αλλιώς.Μπορεί και το μουτράκι της ντράμερ από τους Awesome Color.Μπα.....ενδεχομένως να με πείραξε ο βαθμός σκουπίδι που του πέταξε το Pitchfork.Το 3.9 δεν είναι βαθμολογία από ένα έμπειρο μουσικό περιοδικό.Περισσότερο μου θυμίζει βαθμό κακιασμένης καθηγήτριας στη σχολή.Βρε χρυσή μου, βρε καλή μου βάλε ένα 4.1 τουλάχιστον.Το παραλίγο 4 είναι πολύ υποτιμιτικό, χειρότερο και από το 4.9.Εκεί λίγο πριν το 5 βλέπεις να σε χτυπάει η αδικία.Σε αυτή τη περίπτωση είχαμε βλήμα στον εγκέφαλο κολλημένο και σκουριασμένο.Τι 3.9 ρε ζώο?


Τα παιδιά δεν είναι ούτε χίπιδες ούτε τίποτα για όσους σιχαίνονται τις 1-2 παραπάνω τρίχες στο αντρικό σώμα, εξαιρείται αυτό της Αllison Busch φυσικά.Τους τσίμπισε ο Thurston Moore και τους έκανε τρία δισκάκια.Προσωπική εκτίμηση, το φετινό είναι και το καλύτερο.Πραγματικά άμα βρεθεί κάποιος να ρωτήσει ποιος είναι ο Moore θα του στείλω καραμέλες.Όλοι οι άλλοι θα σου στείλουν συγχωροχάρτια made by Sonic Youth.Λίγο τα psychogarage χωσήματα, λίγο κάτι αδέσποτες πενιές βγαλμένες από την καρδιά, λίγο και τα ντραμιλίκια από θυληκό που δε μασάει να χτυπηθεί σαν τον Animal του Muppet Show δε με άφησαν διόλου ασυγκίνητο.Ήρθε και πριν μερικές μέρες και αυτό το 3.9 και μου τσάκισε την καρδούλα.


Tι κι αν παραπέμπουν σε 70's καταστάσεις, τους βρώμισε....?Τι κι αν τους ξεφεύγει που και που και το ρίχνουν λίγο στο southern rock, τους ξίνισε.....?Την μία τους βρωμάει, την άλλη  τους ξινίζει.Αυτή η μαλακία του τύπου έφαγα πολλά μακαρόνια και τα σιχάθικα, που εδώ μεταφράζεται άκουσα πολύ rock στη ζωή μου και τώρα η μοναδική αποκάλυψη είναι οι Animal Collective πάει πολύ.Είθε ο Μπομπ Σφουγγαράκης να τους τιμωρήσει (δυστυχώς ή ευτυχώς αυτός ήταν και ο μοναδικός αληθινός ήρωας ever).

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

SYNCH FESTIVAL 2010

Δεν μπορώ να ακούω πάλι για οικονομικά προβλήματα και ''ωωω γάμησέ τα δεν έχουμε λεφτά ούτε να πλερώσουμε την τελευταία μπάντα πάνω σε αυτή τη γαμημένη χώρα'' και ''ωωωω καταστρεφόμαστε γιατί η οικονομία δεν περνάει απλά κρίση αλλά δεν υπάρχει μεγάλε σάλιο ούτε για τσίχλες στο περίπτερο''.Εγώ,γιατί έχω πάντα λεφτά;Mήπως είμαι φραγκάτος;Μήπως θα πρέπει να αρχίζω να φέρνω εγώ μπάντες αφού κανείς δεν έχει λεφτά;Μήπως να οργανώσω το δικό μου φεστιβάλ κάθε χρόνο,SUPER fest;Δεν με προβληματίζει,για να πω την ειλικρινέστατη άποψη μου,δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που θα γκρινιάξουν γιατί οι διοργανωτές στην χώρα δεν φέρνουν τα ονόματα που θα γούσταρα να ακούσω,το μοτό μου είναι ''ταξίδεψε να νιώσεις''.Ανακοινώθηκε αυτές τις μέρες το line up του Synch Festival για 4 και 5 Ιουνίου.Δεν γνωρίζω πόσα ονόματα θα προστεθούν,ούτε αν είναι ακριβέστατα τα ονόματα που θα ακολουθήσουν γιατί πολύ απλά...
ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ! με νοιάζουν μόνο οι Fuck Buttons....άντε.....καλά..και λίγο η Peaches....


HOT CHIP

 

LAURENT GARNIER (LIVE)

 

PEACHES

 

FUCK BUTTONS

 

GET WELL SOON

 
BEAK (Portishead’s Geoff Barrow side project)

 
TONY ALLEN

 
JIMI TENOR

 
BUSY P

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Holy Fuck-Latin


Η πρώτη μου απόπειρα να φτιάξω μπάντα είχε ένα ανάλογο concept.Γενικώς καραγουστάρω τη φάση πεταλάκια,drums τρελαμένα,πατάω ότι να'ναι κουμπιά,κομπρεσέρ,κατσαβίδια,όλα μαζί σε αυτό που αποκαλώ εγώ,''τα σπάω''.
Δυστυχώς,το ''πείραμά'' μου απέτυχε,δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα πετυχημένα,με αποτέλεσμα να βγάζουμε έναν ήχο,έναν τόσο άσχημο θόρυβο που το ίδιο μου το δημιούργημα ήταν αισχρό!Ευτυχώς που κάποιοι άνθρωποι έχουν ταλέντο και κυκλοφορούν δίσκους που τα έχουν όλα πάνω τους.
Το Latin δεν μπορώ να πω πως είναι καλύτερο από LP.

Θαυμάζοντας αυτά τα άτομα στη σκηνή,γούσταρα και τον τρόπο που παίζανε,το γενικότερο στυλ....Η σχέση μου με τα ηλεκτρονικά στοιχεία είναι αρκετά καλή αν και δεν αποτέλεσε ποτέ το κέντρο του ενδιαφέροντός μου,πολλές φορές αναρωτιέμαι και εγώ ο ίδιος.Η άποψη μου δεν ξέρω κατά πόσο είναι αντικειμενική,λοιπόν,στο είδος,το δημιούργημα των Holy Fuck είναι εξαιρετικό,οι συνταγές τους είναι αρκετά καλά δοκιμασμένες,πότε άλλωστε η σοκολατίνα δεν αποτελούσε την πρωταγωνίστρια στα σενάρια περί πάστας;Άγιο γαμήσι;Έχω πάει και με καλύτερες.Δεύτερο ''Super Inuit'' δεν πιστεύω πως θα ξαναγράψουν,αν και το ''Stilettos'' κερδίζει μια θέση στη σύγκριση.Compatibility που έχεις εξαφανιστεί μέσα στα drums και στα keyboards,πιστεύεις πως μετά από αυτό θα έπρεπε να ξανακάνουμε την απόπειρα ή να το γαμήσουμε,πίνοντας μπύρες,ακούγοντας τον εν λόγω δίσκο σε καμιά παραλία στη Madeira;  

Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

The Depreciation Guild-Spirit Youth

Σήμερα επέστρεψα από το νησί.Το όνομά μου είναι Αναστάσης.Συνώνυμο και της ανάστασης.Νιώθω χαρούμενος που οι γονείς μου δε θέλανε από μικρό να μου αλλάξουν το όνομα σε χαϊδευτικό,όπως Τασούλης.Με την επιστροφή μου,αυτός είναι ο πρώτος δίσκος που άκουσα,επεξεργάστηκα και ανέλυσα.Η φωτογραφία αυτή με τράβηξε,για να πω την αλήθεια,γιατί μου θύμισε την θέα από το μπαλκόνι μου τις μέρες που πέρασαν.Οι τρεις φίλοι μου που συναντάω πάντα,κάθε Πάσχα,από τόσος δα που ήμουνα,βρίσκονται πάντα κάτω από το σπίτι μου,με φόντο τη θάλασσα,και με φωνάζουν να ξυπνήσω.Πάντα μένω μέχρι το τέλος τα βράδια αυτών των ημερών,πίνω περισσότερο από όλους και γυρίζω σπίτι ξημερώματα αντικρίζοντας πάντα την γιαγιά μου που έχει ξυπνήσει πρώτη από όλους.Για πόσα χρόνια ακόμα;Για όσο κρατήσει.Ωραίος δίσκος,αέρινος,τα αγόρια μιλάνε μεταξύ τους,shoegazers χαμηλόφωνοι,λένε πολλά αλλά δεν φωνάζουν.Θα μπορούσα να πω πως μου θυμίζουν τους pains of being pure at heart,κάποιες στιγμές.Κάποιες στιγμές μου λείπεις τόσο πολύ.Θα μπορούσα να πω πως είναι το soundtrack που θα συνοδεύει τις ερχόμενες νύχτες μου.Την νύχτα μου λείπεις περισσότερο.