ME YOU US THEM-Post Data

Μόλις τσέκαρα το εξώφυλλο σκεφτόμουν ''wrong''.Μόλις κρυφοκοίταξα τις φωτογραφίες τους σκεφτόμουν ''wrong'',όλα μοιάζανε σαν να τα ήξερα,πρόσωπα αδιάφορα,τρίο αγοράκια μοστράρανε μια ωραία κιθάρα και κάνανε την πολυαναμενόμενη ''δουλειά''.....Δεν ξέρω πραγματικά τι με έσπρωξε να ακούσω αυτόν τον δίσκο και τι με κάνει ακόμα και τώρα να συνεχίζω να τον ακούω.Είναι η διάθεση του να κάνω συνεχώς πράγματα για να απασχολώ το μυαλό μου;Είναι οι σαβούρες που δοκιμάζω τελευταία να ακούω και πατάω stop στο τρίτο κομμάτι μάξιμουμ;'Η μήπως είναι η προφανής απάντηση ''ναι ρε μαλάκα,είναι καλός!''.Πως γίνεται να είναι τόσο καλός και η αισθητική να είναι τόσο κακόγουστη;Πως θα πάτε μπροστά,ρε μαλάκες,χωρίς έμπνευση στο περιτύλιγμα που περιέχει την τέχνη σας;Στραβώνω όταν αυτά τα δύο δεν συνδέονται,τα παίρνω που τους γουστάρω,στραβώνω που έκανα δέκα ολόκληρα λεπτά για να σας βρω μια φώτο που να σας κολακεύει,γιαυτό και επέλεξα μια που να μη φαίνεστε.Γιατί σας γουστάρω απλά,γιατί καταβάλετε προσπάθεια να γίνετε πιο βρώμικοι και δεν τα καταφέρνετε όσο θα θέλατε και θα ήθελα,ωστόσο,ένα μέρος σας,ανεκτό μέρος σας,μεγάλο για τύπους που αντιπροσωπεύουν τέτοιες φάτσες,καταφέρνει να μου τραβήξει την προσοχή.Και επειδή ένα καλό βιβλίο πρέπει να έχει και ένα πολύ καλό τέλος,σας εκμυστηρεύομαι πως τα κομμάτια σας έχουν πολύ καλό τέλος,σχεδόν όλα,ας δημιουργούσατε ανάποδα,ας τα ενώνατε όλα μαζί,ας βάζατε έναν άλλο τύπο στα φωνητικά,ας βάζατε μια γυναίκα στην μπάντα,ας πίνατε ναρκωτικά 24/7,ας κάνατε κάτι.....