Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Effi Briest - Rhizomes

Kαμιά φορά ξυπνάς και εύχεσαι μία έκπληξη να σε βρει μέσα στη μέρα, έτσι για αλλαγή, έτσι για να λες ότι σήμερα έκανα κάτι διαφορετικό, έτσι για να γεμίσει η μέρα σου κάπως αλλιώς.Το τελευταίο καιρό έλειπε αυτό το διαφορετικό.Μουσική μονοτονία, ψυχολογική ατονία και μία γενικότερη αχρωμία με σπάραζε.Eώς σήμερα....τσεκάροντας τις νέες κυκλοφορίες, σταθερός στις αξίες ενός μοναχικού πρωινού, είδα το εξώφυλλο που μου θύμιζε την Zola Jesus και τους Nice Face.H Sacred Bone Records δεν μου ήταν γνώριμη, πλέον έγινε από τις αγαπημένες.
Φυσικά και το κατέβασα, φυσικά και το άκουσα και πολύ φυσικά μου δημιουργήθηκε ένα ωραίο mood να γράψω κάτι.
Κάτι το οποίο θα έπρεπε να εξηγήσει πόσο καλό είναι αυτό που ακούω.....πόσο καλό άραγε;
Αν κάτι είναι ξεχωριστό, ο μόνος ουσιαστικός τρόπος να το κάνεις ουσιώδες είναι ο τόνος που δίνεται στη διαφορά.Η σημαντικότητα του να διατηρείς πάντοτε μία διπλή αναφορά, συγκρητική συνήθως είναι αυτό που ψάχνω.Άλλα τα μάτια της αλεπούς και άλλα της κουκουβάγιας, άλλα ακούω εγώ και άλλα εσύ.Στν προκειμένη οι έξι νεαρές κοπέλες για εμένα δημιούρησαν κάτι ξεχωριστό, για εσένα απλά ένας καλός δίσκος.Δεν μπορεί να αξίζει κάτι λιγότερο από έναν καλό δίσκο.Η λέξη μέτριος είναι είναι πολύ σκληρή και ούτε φαντάζομαι να οριζόταν σαν σκουπίδι.
Γενικά είπα αναφέρομαι σε μία έκπληξη και λατρεύω τις εκπλήξεις, όσο και να δυσκολεύομαι να τις διαχειριστώ, είναι αυτές που μου διατηρούνε την ελπίδα.Την ελπίδα ότι κάθε μέρα δεν είναι ίδια, την ελπίδα ότι όλα είναι τροχός και γυρίζουν και ας μη σου κάθονται πάντα.Τουλάχιστον γνωρίζεις πια ότι κάποια στιγμή θα σου κάτσει και όταν πια σου κάτσει ευχαριστιέσαι μόνο και μόνο που είχες την υπομονή να υπομείνεις αυτό το "τροχό της τύχης".Όσο τον κοιτάς να γυρίζει...ελπίζεις, όταν σταματήσει.....εκπλήσεσαι.Θετικά ή αρνητικά δεν παίζει ρόλο αφού η ελπίδα σε υποκινέι να τον ξαναγυρίσεις.
Είχα πολύ καιρό να ακούσω έναν δίσκο πάνω από πέντε φορές και να μην διανοηθώ να τον αλλάξω.Ακούγοντας τον όλα έρχονται πολύ φυσικά, τέλεια ροή.Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι η μουσική είναι η τέχνη των γυναικών.

7 σχόλια:

  1. Δισκάρα!Η μουσική χρειάζεται και την γυναίκα αλλά για εμένα είναι αντρική υπόθεση!Οι συγκεκριμένς τύπισσες είναι αρρώστεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έγραψες: "δημιούρησαν κάτι ξεχωριστό". Το λαθάκι (ελπίζω) το λαμβάνω σαν οιωνό...
    Κοινώς, μετά απ' αυτό θα το τσεκάρω οπωσδήποτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προέρχεται από το δήμος και το ουρώ δηλαδή κάνω τη λεπτή μου ανάγκη μπροστά σε κοινό ή ακόμα καλύτερα κατουρώ στο δήμο όπου κατοικώ ή κινούμαι εκείνη τη στιγμή.Αυτά....
    Εντάξει δε το αλλάζω τώρα, δεν υπάρχει λόγος.Ούτως ή άλλως η παρατήρηση σου προσέφερε στην ελληνική γλώσσα άλλη μία πολύ χρήσιμη λέξη.
    Τρομερός δίσκος.Πάω να δημιουρήσω στην πλατεία....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Με πρόλαβες αλλά για τετοιυς δισκους που ουτε το πιτσφορκ θα γραψει καλο ειναι να το διαδιδουμε.Πολυ ενδιαφερων δισκακι και οσο πιο πολυ το ακουω τοσο πιο πολυ μου αρεσει..cHEERS !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. απο τα λιγα(δυστυχως) που εχουν ανεβει στο youtube και ακουσα,προκειται για αποκαλυψη!οποιοδηποτε χιντ για κατεβασμα δεκτον!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή