Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
Black Box Revelation - Silver Threats
Το garage είναι ο αγαπημένος μου ήχος.Ταιριάζει με τη ψυχολογία μου, ταιριάζει με τη φιλοσοφία μου, ταιριάζει με την αισθητικότητα μου, ταιριάζει με το πως βλέπω τον κόσμο και παέι γάντι με τη συμπεριφορά μου.Αποδεσμευμένο από κάθε νεοτεριστική πράξη, συμβιβασμένο με την ύπαρξη της φθοράς και παρολ'αυτά πάντα ανθεκτικό και μοντέρνο αλλά πάντα με μία πιο ρομαντική προσαρμοστική ιδιότητα.Έτσι το βλέπω εγώ.Πιο πολύ με εξιτάρει ένα κατακρεουργημένο τζιπ που μόλις βγήκε από το λάκο με τη λάσπη και συνεχίζει παρά ένα αστραφτερό σπορ αυτοκίνητο.Πάντα προτιμούσα ένα χιλιογρατζουνισμένο zippo παρά κάποιον γυαλιστερό με φανταζί σχέδια.Το garage έχει άμεση σχέση με το χρόνο, ο χρόνος είναι αυτός που του δίνει την ομορφιά του, ο χρόνος είναι αυτός που το ωριμάζει. Η μουσική των αξιών θα έλεγα αν αναφερόμουν σε κάποιο αντικείμενο.Ευτυχώς το garage είναι μουσική και είναι η μουσική των αντιθέσεων, κρατάει μια μετριοπαθή στάση απέναντι στο νέο και στο παλιό, συμβιβάζει το μοντέρνο με το κλασσικό και όλα αυτά γιατί δίνει αυτή την αίσθηση της φθοράς μέσα στην ανθεκτικότητα.Νομίζω ο εγκέφαλος μου οξυγονόθηκε υπερβολικά πολύ αυτή την ωραία ηλιόλουστη χειμωνιάτικη μέρα.Μπορεί να φταίει και το hangover από τον υπερβολικό ύπνο που με έχει παρασύρει τελευταία.Σίγουρα σήμερα έχω μία απίστευτη όρεξη για garage και αν μπει και λίγο blues στο μίξερ τότε έχω μία απίστευτη όρεξη να αγαπηθώ μα πιο πολύ να αγαπήσω με ένα τρόπο που θα μπορούσα να τον ορίσω μόνο σαν garage.Tις τελευταίες μέρες ακούω αυτό το δισκάκι αλλά μόνο σήμερα κατάφερα να κατανοήσω την ομορφιά του.Πιστεύω ότι οι γρατζουνιές πάνω στη φωτογραφία του εξώφυλλου είναι αυτές που με τη λεπτομέρεια τους δίνουν την πραγματική ομορφιά.Η φθορά καμιά φορά ορίζει την αξία του κάθε αντικειμένου.Η φθορά ομορφαίνει, δε νομίζω να πήγαν τσάμπα όλα αυτά τα στυλ που είχαν σαν βάση το φθαρμένο τζιν και το φθαρμένο μπλουζάκι.Τέλος πάντων αυτός ο δίσκος είναι Part Of Me και όταν αναρωτιέμαι Do I Know You βλέπω ότι You Got Me Down On My Knees.Aυτά Love Licks.To garage δεν είναι μία πρόχειρη και τσαπατσούλικη προσπάθεια για μουσική.Το garage είναι η πιο διαχρονική λύση στο να ορίσω συναισθήματα .Απλό, μεστό, ορμητικό, παθιασμένο,απελευθερωτικό, επιθετικό, φιλικό , ερωτικό, sexy, ποτέ υποχόνδριο και πάντα φθαρμένα εκλεπτυσμένο.Το Silver Threats των Τhe Black Box Revelation με ξύπνησε και με προσάρμοσε.Αυτά τα δύο παλικαράκια έκαναν πολύ καλή δουλειά και αυτή η κιθάρα που ενίοτε στριγκλίζει σαν σκύλος που προσπαθεί να τραγουδήσει με τάραξε και αυτή η κιθάρα που χαιδεύεται απαλά για τα αυτιά κάποιας μου αποκάλυψε το πόσο πολύ θέλω να είμαι εδώ που βρίσκομαι.Υπερβολικός και ανούσιος συλλογισμός για ένα δίσκο θα σκεφτεί όποιος το διαβάσει.Σήμερα γουστάρω.There's something and it makes me smile, I think I like you.
There's something burning in my mind, yeah, I think I like you.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ωραίο ριβιού,θα δώσω άλλη μια ευκαιρία στο δισκάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε, τους βαρέθηκα απ' το τρίτο κομμάτι...
ΑπάντησηΔιαγραφή