Δεν είναι τόσο ότι μου άρεσε, θα προτιμούσα τον όρο με κάλυψε.Ένα σύμπλεγμα ήχων περίεργα συνδεδεμένο με μία σταθερότητα που δεν προσφέρεται συνήθως άμα μπλέξουμε όλα αυτά τα στοιχεία.Μία μάζα με πολύ προσεγμένη μοριακή δομή.Συνδυάζει πολλά αλλά συγχρόνως δε χάνει πουθενά, καλύπτει όλες τις ανάγκες άρα δε το λες και κακό...δε το λες και συγκλονιστικό...αλλά ρε γαμώτο δε το λες και μέτριο.
Λοιπόν,το βρήκα, είναι σαν ένα ρουχαλάκι πολλή σωστά στρωμένο αλλά χωρίς να κάνει ιδιαίτερη εντύπωση όπου και να το βάλεις και ουσιαστικά η δουλειά του είναι να καλύπτει τα επίμαχα σημεία, να μου πεις και τα ρετάλια θα μπορούσαν να κάνουν την αντίστοιχη δουλειά αλλά και πάλι δεν είναι ρετάλι.Αν έχεις ακουστά τους Ponys και σου αρέσουν, αυτό είναι κάτι αντίστοιχο σε λίγο πιο αργό tempo, με λίγο πιο καμενατζίδικο παίξιμο, πολύ σταθερά riffs και μερικά space samples πρόσθετα.To ακούω και το ξανακούω και κάθε κομμάτι που προχωράει μου καταργεί την άποψη που ξεκινάω να δημιουργώ για τη φάση τους.
Από την ηλεκτρίλα του Is This What You Want? σε ρίχνει στο lo-fi garage Wasting Our Time που θυμίζει πολύ Blank Dogs και καπάκια σε τρυπάρει με τραγούδια όπως Friend or Foe και Marilyn's Grave που είναι κάργα Catatonic Youth (αυτό το κωλόπαιδο θα μπορούσε να φέρει επανάσταση αν δε διαλούσε το one man band που είχε φτιάξει).
Επάξια κέρδισε αυτό το τίτλο ο δίσκος....Soft Crash φίλος....είσαι εδώ, σε πάει εκεί και μετά παραπέρα χωρίς να σου πέφτει το σαγόνι στο πάτωμα.Σκάλα με διαφορετικά σκαλοπάτια.Προσέξτε μη σκοντάψετε!
To κόβω, δεν μεταδίδω άλλο, ξανακούω Catatonic Youth μετά από πολύ καιρό και καραγουστάρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου