CARIBOU-SWIM

Μέσα στη φάση μου,ποια είναι η φάση μου άραγε;
Ξύπνησα πρωί σήμερα,δεν το κάνω συχνά,ο Caribou με ξύρισε,με βοήθησε να διαλέξω ρούχα,μου έφτιαξε καφέ και πήγε να μου πάρει και τσιγάρα.Μακάρι να ήταν Αύγουστος,να τον άκουγα να τα παίζει όλα αυτά σε καμιά παραλία.Psych-pop,electronica και τόσο ταλέντο σε αυτό που βγαίνει από τα ηχεία μου,λούζει τη σπηλιά μου και δίνει πνοή σε κάθε άψυχο αντικείμενο.Μια ακόμα μουσική στιγμή που έρχεται από τον Καναδά για να μου πάρει λίγες ακόμα σκέψεις για το που θα ήθελα να βρίσκομαι.Το βρίσκω,εκτός από χορευτικό,ερωτικότατο,με έναν ρομαντισμό τόσο αθώο που την  λέξη dance την μεταμορφώνει σε διαβολική λέξη.Κουνιέμαι και δεν σταματάω να κουνιέμαι γιατί δεν βρίσκομαι στην πολυθρόνα μου,πετάω,με κάποιον μυστήριο τρόπο,για να πλησιάσω το κορίτσι στην απέναντι μπάρα.Δε ξέρω αν,όντως,ο δίσκος αυτός είναι τόσο γαμηστερός όσο λέω,δεν γνωρίζω αν θα σας κολλήσει τόσο όσο εμένα,δεν ξέρω πόσο έχω αρρωστήσει με αυτό που ακούω,το κορίτσι από απέναντι μόλις μου χαμογέλασε,τα λέμε....