Διανύω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου.Ω,ναι,είναι γεγονός ο super είναι καλά αλλά το σώμα του έχει παραδώσει.Να φταίνε οι ξέφρενες νύχτες τον καιρό που πέρασε...;Δεν ξέρω τι σκατά συμβαίνει μέσα στον οργανισμό μου,σήμερα,μια μέρα με ήλιο,νιώθω χρέος να μιλήσω για τους
Gliss.Δεν τους χρωστάω τίποτα,περισσότερο,θα έλεγα,πως μου χρωστάνε.Το
Devotion Implosion δεν πρόκειται για ό,τι καλύτερο έχει η εν λόγω μπάντα να προσφέρει,παρόλα αυτά,το έβρισκα μέσα στα αγαπημένα μου της χρονιάς που πέρασε.Ο λόγος που γράφω είναι γιατί μου μυρίζει η άνοιξη και στο κεφάλι μου ακούγονται τζιτζίκια.Όσοι δεν γνωρίζουν τους Gliss καλύτερα να τους μάθουν,έχουν αυτό το παλιό,το βρώμικο αλλά ταυτόχρονα νεανικό.Δεν γνωρίζω τις ηλικίες τους αλλά φαίνονται νεαρόφατσες,δύο άντρες και μια γυναίκα (πονηρή σκέψη,πονηρή σκέψη,πονηρή σκέψη...),ούτε τα ονόματα τους γνωρίζω,δεν τους έχω ψάξει καθόλου σε ενημερωτικό-επιμορφωτικό επίπεδο,φτάνει που υπάρχουν.Όσο και να θέλουν να ακούγονται σαν Velvet Underground δεν τα καταφέρνουν.Έπεσα σε ένα interview,που τις απαντήσεις τις δίνει η τύπισσα,εξομολογήθηκε με αφέλεια,θέλω να το πιστεύω αυτό,πως πρόσφατα πρωτοάκουσε Jesus and Mary Chain και My Bloody Valentine.Με χοντροξενέρωσε,για να την θαυμάζω,γιατί δε λέει και τίποτα εμφανησιακώς και έτσι στρέφομαι στους άντρες της παρέας.Δεν έχω όρεξη και για κουτσομπολιό σήμερα.Να σας πω τέλος,ακούστε τους, γαμάνε;Σας το λέω.Να σας πω ότι το εξώφυλλο του τελευταίου δίσκου με τρέλανε;Σας το λέω.Να σας πω πως έχουν και καλύτερα;Έχουν.Πονάω παντού αλλά δεν με νοιάζει αφού....διανύω την καλύτερη περίοδο της ζωής μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου