Lonelady-Nerve Up

Η τύπισσα μου τα έσκασε,τέρμα,αυτό ήταν.Δεν επικροτώ καθόλου το styling της,καρακιτσαρία,και δεν την γουστάρω,μιλάμε με τίποτα δε θα της καθόμουν.Σήμερα θα μιλήσω για τα νεύρα ή μάλλον για το UP λόγω του τίτλου,Nerve UP,το UP πάει σύννεφο.Όταν βρέχει και τυχαίνει να περπατάω για να πάω κάπου,πράγμα πολύ σπάνιο,μου έτυχε χθες,αν βραχώ κάθομαι πολύ ώρα στη βροχή για να γίνω μουσκίδι τελείως και να καταστραφεί η μέρα(βράδυ) μου.Κόλλημα.Χθες,πάρκαρα,βγήκα να πάω τρία στενά παρακάτω και έσκασε το μπουρίνι.Με γάμησε αλλά στην πραγματικότητα μου έφτιαξε όχι το βράδυ,όχι το μήνα,όχι το χρόνο,παίζει τη δεκαετία.Σε είδα χθες μετά από πολύ καιρό,για πόσα χρόνια ακόμα θα είσαι τόσο όμορφη;Γιατί έχω νεύρα τώρα;Αδικαιολόγητα;Δεν μπορώ να γράψω τίποτα και όλα όσα ακούω τα θεωρώ τέλεια.Μια στιγμή δική σου,έστω και τόσο θαμπή,μια στιγμή μέσα σε τόνους βροχής,ακόμα και από εκεί μέσα σε ξεχώρισα.Lonelady και εσύ περπατούσες,έχω φάει κολληματάρα με αυτό που ακούω.Κάτι από electronic αλλά με γαμώ τις κιθάρες και έχει μια βρωμιά,μια θλίψη(χαρούμενο είναι),μια γαμάτη αίσθηση,καινούριου τελείως και παλιό σε κάποιες φάσεις,beatia σε μικρές δόσεις,μη δώσετε σημασία στο 'Νerve Up',το ομότιτλο,όλοι έχουμε λίγο Michael Jackson μέσα μας,το μοναδικό που...μπλιαχ!Η πρόταση σιδηρόδρομος είναι αποτέλεσμα της πολυλογίας που με έχει πιάσει από χθες το βράδυ,θεραπεία για να μη σε σκέφτομαι.Μπορώ;