Τι λέγαμε;Αααα ναι,για τους jj.Η εξoνυχιστική εξέταση κάποιων πραγμάτων πάντα χρειάζεται.Με ξενερώνει πολύ,κάποιες φορές,να βλέπω τα πράγματα από πολλές οπτικές γωνίες.Είμαι αυτός ο σπαστικός τύπος,που θα μου ταίριαζαν τα γυαλιά μυωπίας ενός σπασίκλα.Το αξιοθαύμαστο είναι πως όλοι γύρω μου είναι σαν εμένα.Δεν είμαι ένα είδος ανθρώπου,είμαι το 1% από όλους και όλοι είναι το 1% από εμένα.Το ποσοστό κυμαίνεται αναλόγως.Ανάλυση,και δεν είμαι για τέτοια.
Έχετε δίκιο δεν είπα τίποτα για τους jj.Αντιστρέψτε την προηγούμενη παράγραφο και ήδη θα έχω πει πολλά.Συμπερασματικά,τα απλοικά πράγματα που δημιουργούν στιγμιαίες αντιδράσεις είναι τα πιο υγιή.Η δίαιτα που κάνει η γκόμενα μου έχει πλάκα,όταν ακούω παραμύθια δε νυστάζω,τα μουσικά κουτιά με συγκινούν,το τσιγάρο είναι εθισμός,το compatibility μου θέλω να είναι πάντα super.Με αυτόν το τρόπο,πέρυσι,με στοίχειωσε το XX.Με το ίδιο απλοϊκό σκεπτικό αντιμετώπισα αυτή την εξαιρετική pop,βγαλμένη από δύο άτομα του αντίθετου φύλλου,το 2010.Το ευγενικά τοποθετημένο ηλεκτρονικό στοιχείο στα κομμάτια τους με κάνει να θαυμάζω το μικρό μουσικό κουτάκι που είναι δίπλα μου.'You are (the) sunshine of my life'.Γιατί γεννήθηκα άντρας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου