Liars - Sisterworld

Liars και ξερό ψωμί λένε πολλοί.Εγώ προσπαθώ μέρες τώρα να πιστώ ότι οι Liars είναι άξιοι επαίνου και χειροκροτήματος.Μα πως γίνεται αυτό...?Μετά από το δολοφονικό They Threw Us All in a Trench and Stuck a Monument on Top του οποίου ακόμα και τώρα δυσκολεύομαι να θυμάμαι το τίτλο έχουν περάσει εννέα χρόνια και προκοπή καμία.Τη σχέση μου με τους Liars θα την αντιστοίχιζα με αυτή που έχω με τα αδέρφια μου.Όσο και να μου σπάνε τα νεύρα πάντα τα θεωρώ γαμάτα.Κάπως έτσι και αυτή η μπάντα, τη γουστάρω όσο δε πάει αλλά από την άλλη δεν καταλαβαίνω το γιατί.Πέντε δουλειές συνολικά και από αυτές μία καλή αλλά και πάλι εγώ εκεί...στό κόλλημα.Άρα εδώ η φάση είναι γονιδιακή...DNA και ξέρετε τώρα, άμα μιλάνε τα γονίδια το υπόλοιπο σου είναι πάει βόλτα.Ότι και να γίνει εσύ αγαπάς.Τέλοσπανων αυτή η μπάντα δεν πρόκειται να φάει ποτέ Χ από εμένα.Πάντως αν μου ζητούσαν να βάλω σε σειρά προτίμησης τους δίσκους των Liars, πρώτος τα έμπαινε αυτός που προανέφερα γιατί αυτό ήταν το σωστό garage που έπαιξαν, μετά θα έμπαινε το Sisterworld και μετά το χάος...δε μου αρέσει κανένα ουσιαστικά αλλά τα αγαπώ όλα το ίδιο.Καλά και το Sisterworld δεν είναι η επιτομή της μουσικής αλλά έχει το ψωμάκι του.Scissor και The Overachievers αυτά ξεχώρισα από αυτό το δισκάκι.Δεν είναι δα και άσχημα να σου αρέσουν δύο τραγούδια από κάποιους που μήπως έχουν γίνει hype...?Ρε ούτε στο δεξί, ούτε στα αριστερό, στο μεσαίο τα γράφω όλα αυτά περί hype .Αγαπάω Liars γιατί έχουν άποψη.Ποιός άλλος θα έβγαζε τέτοιο εξώφυλλο?Πεθαίνω, το θέλω......