new dawn fades...

Έκαψα σήμερα το αγαπημένο μου ρούχο , έκανα μια τρύπα ΝΑ...Και δεν ξέρω και να ράβω , να καλύψω αυτό το κάψιμο.'Μάνα γύρνα πίσω....' Παλιότερα , στην παιδική μου ηλικία , ήμουν πυρομανής .Έβαζα παντού φωτιά για να δω τελικά μέχρι που θα φτάσει.Μια φορά , λοιπόν , πήρε φωτιά ολόκληρη αποθήκη .Ζητάω συγγνώμη τώρα από τον ιδιοκτήτη , αρκετά χρόνια μετά , όμως τον ευχαριστώ γιατί συνάντησα το βινύλιο που προοριζόταν για εμένα . Ήταν το 'Unknown Pleasures' . Τα αυτιά μας έχουν πρηστεί στο άκουσμα του ονόματος των Joy Division , ένας δίσκος που παραμένει στην πρώτη δεκάδα των καλύτερων αναμνήσεων . Δεν θα πω καλύτερων δίσκων γιατί για εμένα αποτελεί ανάμνηση που δύσκολα μοιράζομαι .Δεν είναι σαν τις γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή μου , τα πρόσωπα γενικότερα .Είναι ανάμνηση δική μου , κομμάτι του εαυτού μου , φυλακή των σκέψεών μου . Συναντάμε τον ήχο τους σε τόσες πολλές μπάντες από τότε μέχρι σήμερα , που αυτόματα αυτή η σκέψη μου γίνεται σκέψη που γεννάει άλλες και άλλες και άλλες ... Σταυρώνω τα χέρια και τον βάζω να παίξει , το βινύλιο μόλις το ξέθαψα από μια κούτα στο πατάρι . Προσωπική ανάμνηση : σημειώστε : πρώτη . Θα έρθουν και άλλες αναμνήσεις, όχι τόσο προσωπικές , όμως , σίγουρα τόσο μα τόσο επιτυχημένα μαζικές....Κλισέ του κερατά ?Σημειώστε : τελευταίο.

*compatibility που είσαι???